สิรินธรวัลลี
ชื่ออื่น สามสิบสองประดง แสนพัน พญาแสนพัน
ชื่อวิทยาศาสตร์ Phanera sirindhorniae(K.Larsen&S.S.
                          Larsen) Mackinder & R.Clark
ชื่อวงศ์  FABACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
     ไม้เถาเนื้อแข็งยาว 10 - 20 เมตร กิ่งอ่อนมีขนสีน้ำตาลแดง ใบเดี่ยว รูปไข่ถึงกลม กว้าง 4 - 17 เซนติเมตร ยาว 5 - 18 เซนติเมตร ปลายแหลมและแยกเป็น 2 พลู เว้าลึกเกือบถึงโคน ผิวใบเกลี้ยง ด้านบนเขียวเข้มเป็นมัน หูใบเป็นเส้นม้วนโค้ง ดอก สีน้ำตาลแดง ออกเป้นช่อ ยาวได้ถึง 15 เซนติเมตร ดอกย่อยบานกว้างแนะมาณ 1 เซนติเมตร กลีบรองดอกเป็นหลอด กลีบดอกสีเหลืองอมสีส้มถึงแดง มี 5 กลีบ เกสรสมบูรณ์ 3 อัน รังไข่และก้านเกสรเมียมีขน ผล เป็นฝักแบน รูปขอบขนาน กว้าง 3 - 4 เซนติเมตร ยาว 15 - 18 เซนติเมตร มีขนสีน้ำตาลแดง คลุมแน่น เมล็ดสีน้ำตาลดำรูปกลม ขนาดเล็ก
สรรพคุณ
     รากและลำต้น แก้ฝี แก้ฝีหนอง แก้ปวดตามข้อตามเส้นเอ็น(โรคประดงเส้น) แก้ลมพิษ(ประดงลม) ดอกช่วยเจริญอาหาร
ตำรับยา/วิธีใช้
     ยาแก้ปวดข้อ ปวดเส้นเอ็น ใช้รากหรือลำต้นต้มน้ำดื่ม
     ยาประดงแก้เส้น แก้เอ็น ปวดตามข้อ ปวดเส้น ปวดเอ็น บำรุงกำลัง เอาเครือนำมาหั่นยาวขนาดนิ้วมือ นำไปเข้ากับตำรับยากำลังหรือยาประดง ได้แก่ ประดงข้อ ประดงร้อยแปด คัดเค้า ทุกอย่างใช้อย่างละสิงสลึงสามกีบมัดได้หนึ่งมัด ต้มกิน กินเช้า เย็น หรือก่อนนอน กินครั้งละหนึ่งแก้วหรือถ้วยกาไก่

อ้างอิง